Bij ons in de weide gaat de haan liggen walsen. Hij gaat op zijn knieën zitten, zet zijn veren volledig op, zijn nek legt hij languit op zijn rug en dan gaat hij steeds met vleugels en nek van links naar rechts. Ook heeft hij een lokroep voor de hen, waardoor zijn nek volgeblazen wordt met lucht en hij op een heel bijzondere manier kan roepen. Dit geluid vind ik persoonlijk lijken op het loeien van koeien. Het is tot best ver in de omtrek te horen.
In onze weide lopen verschillende hanen en hennen en we kunnen niet echt zeggen dat de haan een territorium heeft afgebakend, daar is de weide niet groot genoeg voor. Veel vechten doen onze hanen niet, ze maken wel eens ruzie, maar dat is nooit van lange duur. In de natuur daarentegen bakenen de hanen door hun lokroep een bepaald gebied af en kómt er een andere haan in de buurt of op zijn territorium dan vechten de hanen totdat er zich één gewonnen geeft en wegloopt, of ze vechten tot er één dood is. Dit gebeurt meestal met die gevaarlijke nagel aan zijn grote teen die enorm diepe wonden kan aanbrengen.
